قسمت بیست و چهارم
فعل « می‌مانم ، می‌مانی ، ... » در کردی بدون « می » مضارع صرف می شود :
مینم / مینی / مینی / مینیم/ مینین/ مینن
بعضی کلمه‌ها در کردی دو گونه خوانده می‌شوند :
وِت ( وَت ) ، ...
در چنین کلمه‌هایی آن حرف صداگذاری نشده است.
کلمه‌ها یا حرف‌هایی که صداگذاری نمی‌شوند ، مثل فارسی خوانده می‌شوند.
در کردی بین اسم یا ضمیر ملکی و فعل و شناسه‌ی آن ، در کلمه‌هایی که به صدای « ـَ » ختم می‌شوند ، نشانه‌ی « ا » گذاشته نمی‌شود :
جسه‌ام ( جسه‌م ) ، لانه‌ام ( لانه‌‌م ) ، می‌کنم ( که‌م )
صدای « ـَ » در موارد زیر به صورت « æ ه » نوشته می‌شود :
الف ) به جای فعل « است » در ماضی نقلی : خواردیه ( خورده است ) ، خواردیده ( خورده‌ای ) ،
ب ) به عنوان حرف اصلی کلمه در واژه‌هایی که صدای آخر آنها « ـَ » است
ج ) در ترکیب با صفت اشاره : اَو کسه ، ...
د ) در ترکیبات دو حرفی نرمه نرم ، ...
ه ) به جای فعل « است » در فعل‌های اسنادی : هوا سرده ( هوا سرد است )
ضمیر « ت » همه‌جا به همین صورت نوشته شود درست است ، گرچه زمان زیادی نیاز هست که این نکته در رسم‌الخط کردی تثبیت شود.
*
در پایان خاطر نشان می سازد در نحوه‌ی نوشتن و ثبت گفتارکردی کرمانشاهان نکته‌های زیادی وجود دارد که نیاز به بررسی بیشتر و دقیق‌تر دارد و در حوصله‌ی این نوشتار نیست. گردآوری و تدوین قواعد حاکم بر گویش مردم کرمانشاهان نیاز به کار گروهی علمی و تحقیق و تلاش زبان‌شناسان و متخصصین این کار دارد. آنچه آورده شد ، حاصل تجربیات حقیر در کار ثبت ترانه‌ها و ضرب‌المثل‌های کردی است که امید است مقبول نظر علاقه‌مندان بیافتد و فقط جنبه پیشنهاد دارد.
با آرزوی توفیق برای همه فرهنگ دوستان. / بیست و پنج اردیبهشت سال نود و شش. غلامرضا بدری
:: بازدید از این مطلب : 220
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
عضو شوید
عضویت سریع
آمار مطالب
آمار بازدید
